Yine beni düşünüyorsun biliyorum.
Aramıza giren solgun deniz, puslu kıta
Dalgaların getirdiği deniz kabuğunu kulağıma ulaştırıyor.
Soluduğun havayı hissediyorum.
Ayrı topraklar barındırıyor gövdelerimizi ama,
Aynı dünya, aynı gökyüzü, aynı güneş, aynı yıldız bizim ki.
Ay nazlı nazlı yükseldiğinde anla ki vakit gelmiştir.
Ayın tortulu yüzeyine yazdım, parıltısına sakladım hayalimizi.
Oku ve bul.
Ayrı toprak parçasındaki parçam,
Bilmem ne yaşarsın?
Yalnızca rüzgar fısıldar, ay akar
Denizdeki yakamozlara mürekkep olur.
Okurum.
Kulaklarım çınlıyor
Gözlerim kapanmayadursun , karşımda sen!
Ayaklarım sana giden yollara meyilli.
Vücudum sen fikrine yetinmemekte.
Beklemek saf bir suyun havayla temas etmesini izlemek gibi
Yavaş yavaş unutuluyor suyun özü
Suya konan güvercin , uç!
Uç ki,o suyu taşı kıtalar ötesindekine.