Yine beni düşünüyorsun biliyorum.

Aramıza giren solgun deniz, puslu kıta

Dalgaların getirdiği deniz kabuğunu kulağıma ulaştırıyor.

Soluduğun havayı hissediyorum.

Ayrı topraklar barındırıyor gövdelerimizi ama,

Aynı dünya, aynı gökyüzü, aynı güneş, aynı yıldız bizim ki.

Ay nazlı nazlı yükseldiğinde anla ki vakit gelmiştir.

Ayın tortulu yüzeyine yazdım, parıltısına sakladım hayalimizi.

Oku ve bul.

Ayrı  toprak parçasındaki parçam,

Bilmem ne yaşarsın?

Yalnızca rüzgar fısıldar, ay akar

Denizdeki yakamozlara mürekkep olur.

Okurum.

Kulaklarım çınlıyor

Gözlerim kapanmayadursun , karşımda sen!

Ayaklarım sana giden yollara meyilli.

Vücudum sen fikrine yetinmemekte.

Beklemek saf bir suyun havayla temas etmesini izlemek gibi

Yavaş yavaş unutuluyor suyun özü

Suya konan güvercin , uç!

Uç ki,o suyu taşı kıtalar ötesindekine.